Memphis
Het ontstaan van de Hoofdstad Memphis
De stad Memphis ligt op 20 km ten zuiden van Caïro , op de westelijke oever van de Nijl .
moderne steden en steden van Mit Rahina, Dahshur , Abusir , Abu Gorab en Zawyet el’Aryan , ten zuiden van Caïro,
liggen allemaal binnen de administratieve grenzen van het historische Memphis.
stad was ook de plaats waar de grens tussen Boven- en Beneden-Egypte was gemarkeerd.
De 22e nome van Opper-Egypte en 1e nome Neder-Egypte. Daarom heeft Koning Menes/Narmer de eerste koning van
de 1e dynastie die Egypte tot 1 land heeft gemaakt deze plaats uitgezocht en hier de hoofdstad gemaakt.
Memphis wat betekend Witte muren. En deze eenwoording zou zijn vertegenwoordigd in het Palet van Narmer het veroveren van
de Nijldelta in Neder-Egypte en de oprichting van zichzelf als farao.
Dit palet is gedateerd op ca. 31e eeuw bc, en zou dus correleren met het verhaal van de eenmaking van Egypte door Menes.
Echter, in 2012 een inscriptie die het bezoek van de predynastice koning Iry-Hor naar Memphis werd ontdekt in de Sinaï.
Sinds Hor-Iry dateert Narmer door twee generaties, de laatste kan niet de stichter van de stad geweest.
Memphis was de hoofdstad van het oude Egypte voor meer dan acht opeenvolgende dynastieën tijdens het Oude Rijk.
De stad bereikte een piek van prestige onder de 6de dynastie als een centrum voor de verering van Ptah , de god van de schepping en kunstwerken.
De albasten sfinx die de Tempel van Ptah bewaakt dient als een herinnering aan vroegere macht en prestige van de stad.
Memphis triade , bestaande uit de schepper god Ptah, zijn gemalin Sekhmet , en hun zoon Nefertem ,
vormden de belangrijkste focus van de eredienst in de stad.
Memphis daalde kort na de 18e dynastie in aanzien met de opkomst van Thebe en het Nieuwe Rijk,
en werd nieuw leven ingeblazen onder de Perzen na de stichting van Alexandrië . Onder het Romeinse Rijk ,
Alexandrië bleef de belangrijkste Egyptische stad Memphis bleef de tweede stad van Egypte tot aan de oprichting van Fustat in 641 na chr.
Het werd toen grotendeels verlaten en werd een bron van steen voor de omliggende nederzettingen.
Het was nog steeds een imposante verzameling van ruïnes in de 12e eeuw, maar werd al snel een beetje
meer dan een uitgestrektheid van lage ruïnes en verspreid steen.
Er is weinig bekend over de stad van het Oude Rijk Het was de hoofdstad van de goddelijke farao’s, die vanaf de datum van de uit Memphis regeerde 1e dynastie . Tijdens de eerste jaren van het bewind van Menes, volgens Manetho, de zetel van de macht werd verder naar het zuiden, op Thinis (Fayum) hier werd door de Koningen
van het Midden-rijk een nieuwe hoofdstad gevestigd.
Volgens Manetho, oude bronnen suggereren dat de “witte muren” (Ineb-hedj) of “fort van de witte muur” werd opgericht door Menes.
Het is waarschijnlijk dat de koning zich hier vestigde om een betere controle van deze nieuwe unie tussen de twee rivaliserende koninkrijken.
Het complex van Djoser van de 3de dynastie, gevestigd in de oude necropolis in Sakkara ,
zou dan het eerste koninklijke graf zijn, gevolgd door de tempels, heiligdommen, ceremoniële rechtbanken, paleizen en kazernes.
De gouden eeuw begon met de 4e dynastie , die lijkt de primaire rol van Memphis als een koninklijke residentie,
waar heersers de dubbele kroon hebben ontvangen , de goddelijke openbaring van de vereniging van de twee landen.
Kroningen en jubilea, zoals de Sed festival werden gevierd in de tempel van Ptah.
De eerste tekenen van deze ceremonies werden gevonden in de kamers van Djoser.
Het was ook tijdens deze periode dat de geestelijken van de tempel van Ptah ontwikkeld.
Het belang van het heiligdom wordt getuigd van in deze periode met betalingen van voedsel en andere goederen die nodig zijn voor de begrafenisrituelen van de koninklijke en adellijke hoogwaardigheidsbekleders.
Dit heiligdom wordt ook genoemd in de annalen bewaard op de Palermo Steen , en het begin van de regeerperiode van Menkaure ,
we kennen de namen van de hogepriesters van Memphis die lijken te werken in tweetallen ten minste tot het bewind van Teti (6e dynastie) .
De architectuur van deze periode was vergelijkbaar met dat in Giza , koninklijke necropolis van de vierde dynastie,
waarbij recente opgravingen is gebleken dat de belangrijkste focus van het koninkrijk in die tijd gericht op de bouw van het koninklijke graf.
Een sterke suggestie van dit begrip is de etymologie van de naam van de stad zelf, die even groot als dat van de piramide van Pepi I van de 6de dynastie .
Memphis was toen de erfgenaam van een lange artistieke en architectonische praktijk, voortdurend aangemoedigd door de monumenten van voorgaande heersers.
Al deze necropolissen werden omringd door kampen bewoond door ambachtslieden en arbeiders,
uitsluitend gewijd aan de bouw van de koninklijke graven. Verspreid over meerdere kilometers uitgestrekt in alle richtingen,
Memphis vormden een ware megalopolis , met tempels verbonden door heilige temenos , en havens met elkaar verbonden door wegen en grachten. De omtrek van de stad dus geleidelijk uitgebreid tot een enorme stadsuitbreiding.
Het centrum bleef rond de tempel complex van Ptah.
Aan het begin van het Midden-rijk , had de hoofdstad en het hof van de farao in het zuiden tot Thebe verplaatst,
waardoor Memphis voor een tijd in de schaduw bleef. Hoewel de zetel van de politieke macht was verschoven,
bleef Memphis wel de belangrijkste commerciële en artistieke centrum, zoals blijkt uit de ontdekking van handwerk wijken en begraafplaatsen, gelegen ten westen van de tempel van Ptah.
Met de invasie van de Hyksos , en hun klim naar de macht ca. 1650 v Chr., werd de stad van Memphis belegerd.
Na de verovering, werden vele monumenten en standbeelden van de oude hoofdstad ontmanteld,
Bewijs van koninklijke propaganda is blootgelegd en toegeschreven aan de Thebaanse koningen van de 17e dynastie .
De 18e dynastie werd dus geopend met de overwinning op de indringers door de Thebanen.
Hoewel de regeringen van Amenhotep II en Thutmosis IV een koninklijke nadruk nadruk gaven in Memphis,
de macht bleef voor het grootste deel in het zuiden. Met de lange periode van vrede die volgde, en welvaart kregen weer grip op de stad,
dat profiteerde van haar strategische positie. Het versterken van de handelsbetrekkingen met andere landen rondom Egypte.
In het Nieuwe Rijk , werd Memphis een centrum voor het onderwijs van de koninklijke prinsen en de zonen van de adel.
Amenhotep II, geboren en getogen in Memphis, werd de Setem -de grote priester over Beneden-Egypte-tijdens het bewind van zijn vader.
Zijn zoon, Thutmosis IV ontving zijn befaamde en opgenomen droom, als een jonge prins in Memphis.
Karl Richard Lepsius identificeerde een reeks van blokken en gebroken colonnades in de naam
van Thutmosis IV in het oosten van de Tempel van Ptah.
Ze moesten behoren tot een koninklijk gebouw, waarschijnlijk een ceremoniël paleis.
Echnaton richtte een tempel op ter ere Aton in Memphis dit is aangetoond door middel van inscripties die gevonden zijn in de stad.
De grafkamer van een van de priesters Mery-Neith/Re van deze cultus is blootgelegd in Sakkara.
Zijn opvolger Tutankhamon verplaatst het koninklijke hof van de hoofdstad van Echnaton’s Akhetaton,
terug naar Memphis voor het einde van het tweede jaar van zijn regering.
De graven van de belangrijkste ambtenaren van zijn regering, van zowel Horemheb en Maya , zijn gelegen in Sakkara,
hoewel Horemheb uiteindelijk werd begraven in de Vallei der Koningen na zelf koning te zijn geweest als opvolger van Ay/Eje.
Maya was bewaarder van de Schatkist tijdens het bewind van Tutankhamun, Ay/Eje was eerste minister en hogepriester.
