Vuurtoren van Alexandrië Citadel
De Vuurtoren van Alexandrië Citadel ligt aan de ingang van de oostelijke haven op de oostelijke punt van het eiland Pharos. En werd gebouwd op de exacte plaats van de beroemde vuurtoren van Alexandrië, die een van de zeven wonderen van de antieke wereld was.
De vuurtoren bleef functioneren tot de tijd van de Arabische verovering,
waarna verschillende rampen plaatsvonden en de vorm van de vuurtoren enigszins werd veranderd, maar bleef nog steeds functioneren. Restauratie begon in de periode van Ahmed Ibn Tulun 880 na.Chr.
In de 11e eeuw vond er een aardbeving plaats die het achthoekige deel beschadigde.
De bodem overleefde, maar het kon alleen als uitkijktoren dienen,
en een kleine moskee werd bovenop gebouwd. In de 14e eeuw was er een zeer destructieve aardbeving en het hele gebouw werd volledig verwoest.
Omstreeks 1480 na Chr. versterkte de Circassian Mameluke Sultan Al-Ashraf Qaitbay de plaats als onderdeel van een van zijn kustverdedigings werken tegen de Turken, die op dat moment Egypte bedreigden.
Hij bouwde het fort en plaatste er een moskee in. De Vuurtoren van Alexandrië Citadel bleef tijdens het grootste deel van de Mameluke-periode,
de Ottomaanse periode en de moderne periode functioneren, maar na het Britse bombardement op Alexandrië in 1882 werd het buiten de schijnwerpers gehouden.
Het werd verwaarloosd tot de 20e eeuw, daarna is het verschillende keren hersteld door de Egyptische Opperste Raad van Oudheden.
De oprichter van de Citadel van Qaitbay is een Circassian Sultan genaamd Al-Ashraf Abu Anasr Saif El-Din Qaitbay El-Jerkasy Al-Zahiry 1468–1496 na. Chr. die werd geboren rond het jaar 1423.
Hij was een Mamluk van nog geen 20 jaar oud die als jongeman naar Egypte was gekomen. Gekocht door Al-Ashraf Bersbay, bleef hij onder zijn bedienden totdat Al-Ashraf Bersbay stierf. Toen kocht de Sultan Jaqmaq Qaitbay hem en gaf hem later zijn vrijheid.
Qaitbay ging vervolgens verschillende functies bezetten.
Hij werd de chef van het leger tijdens het bewind van de Sultan Timurbugha.
Toen de Sultan werd onttroond, werd Qaitbay aangesteld als een Sultan met de titel Almalek Al-Ashraf op maandag 26 april 1468 Hij was een van de belangrijkste en meest prominente Mameluke Sultans, die ongeveer 29 jaar heeft geregeerd.
Hij was een dappere koning, die probeerde een nieuw tijdperk met de Ottomanen te initiëren door ambassades en geschenken uit te wisselen.
maakt vele prominente reizen en was dol op kunst en architectuur en hij had een belangrijke functie in het administratieve system van de staat Hij bouwde veel nuttige constructies in Mekka, Medina en Jeruzalem.
In Egypte zijn er ongeveer 70 gerenoveerde gebouwen aan hem toegeschreven, waaronder moskeeën, Madrasas (Koran scholen), agentschappen, fonteinhuizen (Sabils, Kuttabs), huizen,
militaire gebouwen zoals de Citadels in Alexandrië en Rosetta tegenwoordig Rashid genoemd.
Deze Citadels werden gebouwd om het noorden van Egypte te beschermen,
voornamelijk tegen de Ottomanen, wiens macht in het Middellandse Zee gebied sterk toenam.
In 1477 bezocht de Sultan Qaitbay de plaats van de oude vuurtoren in Alexandrië en gaf het bevel dat er een fort gebouwd moest worden op de oude fundamenten van de vuurtoren. De bouw duurde ongeveer 2 jaar,
en er wordt gezegd dat Qaitbay meer dan honderdduizend gouden dinar heeft uitgegeven voor het werk aan de Citadel.
Toen de bouw klaar was reisde de Sultan Qaitbay opnieuw naar Alexandrië.
Hij voorzag het fort van een legioen soldaten en verschillende wapens Hij wijdde ook, zoals Ibn Ayas zei,
verschillende waqfs van waaruit hij de bouwwerkzaamheden evenals de salarissen van de soldaten financierede.
Gedurende de Mamelukse-periode,
en vanwege de strategische ligging, werd de Citadel goed onderhouden door alle heersers die na Qaitbay kwamen
De Sultan Qansuh al-Ghuri gaf de Citadel speciale aandacht.
Hij bezocht het verschillende keren en verhoogde de sterkte van het garnizoen door het van verschillende wapens en uitrusting te voorzien.
Het omvatte een grote gevangenis gemaakt voor de prinsen en de staatsmensen die de Sultan om een of andere reden van zijn gunst weghield.
Op een bepaald moment reisde Qansuh Al-Ghouri naar Alexandrië met andere prinsen.
Ze gingen naar de Citadel van Qaitbay waar hij enkele manoeuvres en militaire trainingen over de defensieve wapens van de Citadel van die tijd zag.
Toen hij de nadering van de Ottomaanse dreiging voelde,
vaardigde hij een militair decreet uit om te verbieden wapens uit de Citadel te halen, hij kondigde zelfs aan dat de doodstraf de straf zou zijn voor degenen die proberen iets van de Citadel te stelen,
en hij beval de inscriptie van dit decreet op een marmeren leisteen bevestigd aan de deur die het hof leidde.
Er staat op in de naam van god de Genadigste de Genadevolste bismilah ramchmani. Een bevel in opdracht van onze meester, de adellijke rang, koning Al-Ashraf Abu El-Naser Qansoh El-Ghoury,
moge God zijn heerschappij eeuwig maken, dat geen lichaam Makahel-wapen, pistoolpoeder, gereedschap of iets anders mag nemen van de nobele toren in Alexandrië: en iemand van de torenpartij, of Mameluke,
Slaven of Zarad Kashia, die dit decreet breekt en de toren verlaat met iets zal worden opgehangen aan de poort van de toren, de vloek verdienend van God ” Gedateerd Rabei Alawal 907 na. Chr.
Nadat de Ottomaanse Turken Egypte hadden veroverd, zorgden zelfs zij voor deze unieke Citadel.
Ze gebruikten het als schuilplaats, net als bij de Citadel van Saladin in Caïro en de Citadels van Damietta,
Rosetta, Al Borollos en El-Arish. Ze hielden het in goede staat en stationeerden het met infanterie,
artillerie, een gezelschap van drummers en trompettisten, metselaars en timmerlieden.
Toen het Ottomaanse leger zwak werd, begon de Citadel zijn militaire belang te verliezen.
In 1798, tijdens de Franse expeditie van Egypte, viel het in handen van de Franse troepen,
voornamelijk vanwege de zwakte van het garnizoen van de Citadel en de macht van de Franse moderne wapens in die tijd.
Binnen vonden de Fransen kruisvaarderswapens, die dateren uit de campagne van koning Louis IX. Dit kunnen buit zijn van de Slag om Al Mansurah
Toen Muhammad Ali Pasha in 1805 de heerser van Egypte werd,
vernieuwde hij de oude Citadel, restaureerde en repareerde de buitenste wallen en voorzag hij het bolwerk van de modernste wapens van de periode, in het bijzonder de kustkanonnen.
We kunnen het bewind van Mohammed Ali beschouwen als een ander gouden tijdperk voor de Citadel
De Citadel behield de belangstelling van de opvolgers van Mohammed Ali tot het jaar 1882, toen de Orabi-opstand plaatsvond.
De Britse vloot bombardeerde Alexandrië op 11 juli 1882 en beschadigde een groot deel van de stad,
vooral in de buurt van de Citadel.
Deze aanval brak het fort en veroorzaakte grote schade.
noord- en westgevels werden zwaar beschadigd als gevolg van kanonexplosies,
direct gericht op de structuur. westelijke gevel werd volledig vernietigd en liet grote gaten achter
De Citadel bleef vervolgens verwaarloosd, tot 1904 toen het ministerie van Defensie de bovenste verdiepingen restaureerde.
Later wilde Koning Farouk van de Citadel een koninklijk rusthuis maken, dus bestelde hij een snelle renovatie ervan.
Na de revolutie van 1952 veranderden de Egyptische marinetroepen het gebouw in een Maritiem Museum.
Het grootste restauratiewerk dateert uit 1984, toen de Egyptische Antiquiteiten Organisatie ambitieuze plannen maakte om het fort te restaureren.
