Moskee Amr Ibn AlAsh
De Moskee Amr Ibn AlAsh , werd oorspronkelijk gebouwd in 641-642 n. Chr. als het centrum van de nieuw opgerichte hoofdstad van Egypte, Fustat
Moskee Amr Ibn AlAsh oorspronkelijke structuur was de eerste moskee ooit gebouwd in Egypte en heel Afrika.
De locatie voor de moskee was de locatie van de tent van de commandant van het islamitische leger, generaal Amr ibn al-As
Eén hoek van de moskee bevat het graf van zijn zoon, ‘Abd Allah ibn’ Amr ibn al-‘As.
Vanwege de uitgebreide reconstructie door de eeuwen heen rest er niets meer van het oorspronkelijke gebouw,
maar de herbouwde moskee is een prominent oriën-tatiepunt en kan worden gezien in wat tegenwoordig bekend staat als Oud Cairo
Volgens de traditie werd de oorspronkelijke locatie gekozen door een vogel
Amr ibn al-As, in opdracht van kalief Umar was de Arabische generaal die Egypte van de Romeinen veroverde.
In 641, voordat hij en zijn leger hun hoofdstad Alexandrië aanvielen in het noordwestelijke deel van de rivierdelta van de Nijl,
had Amr zijn tent opgezet aan de oostkant van de Nijl, in het zuidelijke deel van de delta
Zoals het verhaal wordt verteld, vlak voordat Amr op weg ging naar de strijd, legde een duif een ei in zijn tent
Toen Amr als overwinnaar terugkwam moest hij een plek kiezen voor een nieuwe hoofdstad,
omdat Umar had bepaald dat het niet in het verre Alexandrië kon zijn.
Aldus verklaarde Amr de plaats van het ei van de duif heilig en maakte het tot het centrum van zijn nieuwe stad,
Fustat, of Misr al-Fustat, “Stad van de tenten”
Later werd de Moskee van Amr op dezelfde locatie gebouwd
De oorspronkelijke lay-out was een eenvoudige rechthoek, 29 meter lang en 17 meter breed.
Het was een lage schuur met kolommen gemaakt van gespleten palmboomstammen,
stenen en kleistenen, bedekt met een dak van hout en palmbladeren. De vloer was van grind
In het gebouw werd de oriëntatie naar Mekka niet aangeduid door een holle nis zoals het zou zijn in alle latere moskeeën.
In plaats daarvan werden vier kolommen gebruikt om de richting van Mekka aan te wijzen en werden ze op de Qibla-muur geplaatst.
Het was groot genoeg om gebedsruimte te bieden voor het leger van Amr, maar had geen andere versieringen en geen minaretten.
De moskee werd volledig herbouwd in 673 door de gouverneur Maslama ibn Mukhallad al-Ansari,
die vier minaretten toevoegde, één op elke hoek van de moskee en het gebied in grootte verdubbelde.
Door de toevoeging van deze minaretten kon de oproep tot het gebed vanuit elke hoek worden gehoord en kon dan door de andere nabijgelegen moskeeën worden overgenomen.
Gouverneur Abd al-Aziz ibn Marwan voegde een uitbreiding toe aan de moskee in 698 en verdubbelde nogmaals het gebied van de moskee.
In 827 was er nog een grote uibreiding die, parallel aan de muur van de qibla liep in de richting die moslims tijdens het gebed moesten volgen.
Elk gangpad had een arcade van kolommen,
met de laatste kolom in elke rij bevestigd aan de muur door middel van een houten architraaf gesneden met een fries.
In hetzelfde jaar maakte gouverneur Abd Allah ibn Tahir meer toevoegingen aan de moskee
De moskee werd vergroot tot zijn huidige grootte en de zuidelijke muur van de hedendaagse moskee werd gebouwd.
In de 9de eeuw werd de moskee uitgebreid door de Abbasid Kalief al-Mamoen,
die een nieuw gebied aan de zuidwestkant toevoegde, waardoor de afmetingen van de moskee toenamen tot 120m x 112m.
Op een moment tijdens het Fatimid-tijdperk had de moskee vijf minaretten,
waarvan één op elke hoek en één bij de ingang, alle vijf zijn nu echter verdwenen.
De huidige Minaretten werden gebouwd door Mourad Bey in 1800.
Ook voegde de Fatimid Kalief al-Mustansir een zilveren riem toe aan de gebedsnis die uiteindelijk door Salah el Din werd verwijderd toen de moskee werd hersteld in 1179 na de grote brand in Fustat in 1169.
In de 14de eeuw betaalde Burhan al-Din Ibrahim al-Mahalli de kosten van het restaureren van de moskee.
In 1303, werd de moskee hersteld door Amir Salar na een aardbeving.
Hij voegde ook een gebedsnis toe voor de buitenmuur van de moskee, die nu verdwenen is.
In de 18de eeuw vernietigde een van de Egyptische leiders van de Mamlukken,
Mourad Bey de moskee en beval toen de herbouw ervan in 1796,
vóór de aankomst van Napoleon’s Franse expeditie naar Egypte.
Tijdens de reconstructie van Mourad verminderden de bouwers het aantal kolommenrijen
van zeven naar zes en veranderden de oriëntatie van de gangpaden om ze loodrecht op de qibla-muur te maken.
Het was waarschijnlijk ook op dit moment dat de huidige overgebleven minaretten werden toegevoegd.
Helaas, tijdens de Franse bezetting werd veel van de houten interieurdecoratie door het Franse leger meegenomen om te dienen als brandhout.
In 1875 werd de moskee opnieuw opgebouwd.
In de 20ste eeuw, tijdens het bewind van de Abbas Helmi II in Egypte, onderging de moskee een nieuwe restauratie.
Delen van de ingang zijn in de jaren tachtig gereconstrueerd.
Het enige deel van de oudere structuur van de moskee dat nog te zien is, zijn enkele van de architraven die langs de zuidelijke muur van de moskee te zien zijn. Deze zijn waarschijnlijk toegevoegd tijdens de reconstructie in 827.
