Khan el Khalili
Dit is een belangrijke souk in het historische centrum van islamitisch Caïro.
De bazaarwijk is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Caïro voor zowel toeristen als Egyptenaren.
De site van Khan el-Khalili was oorspronkelijk de site van een mausoleum dat bekend staat als Turbat az-za’faraan -Saffron Tomb, dat de begraafplaats was van de Fatimid-kaliefen
Het mausoleum was onderdeel van het Fatimid “Grote – Oosterse paleis complex”, begonnen in 970 n. Chr., door Gawhar al-Siqilli, de generaal die Egypte veroverde voor de Fatimid-dynastie en Caïro datzelfde jaar stichtte
Tegen de tijd van sultan Barquq, de eerste sultan van de Turkse Mammelukken, in de late 14de eeuw,
was Egypte aanzienlijk getroffen door de verwoestingen van de „Zwarte Dood’,
maar bleef het een centrum van grote economische activiteit, met veel commerciële en religieuze gebouwen die nog steeds worden gebouwd op dit moment
Tijdens Barquq’s eerste regering 1382-1389 vernietigde zijn Meester van de Stallen of Prins Akhur, Jaharkas al-Khalili, het Fatimid-kerkhof om een nieuwe khan te bouwen
Khan is gebouwd in Arabische stijl deze khan moest een grote karavanserai worden die vele handelaars met hun goederen zou kunnen huisvesten en deze Khan wilde hij bouwen in het hart van de stad.
Hij zou de botten van de Fatimidische koninklijke familie hebben weggegooid door ze op de vuilnisbergen ten oosten van de stad te gooien.
De Khan bevond zich dicht bij al-Azhar en het gebied dat bekend staat als Bayn al-Qasrayn,
in het midden van de belangrijkste economische activiteitenzone van Caïro.
Deze economische en commerciële zone strekte zich uit langs de belangrijkste noord-zuidas van de stad,
de qasaba nu bekend als al-Muizz-straat en was ook de bevoorrechte locatie
van vele monumentale religieuze complexen die in de hele Mammelukken-periode en daarna zijn gebouwd. Latere sultans bouwden ook commerciële vestigingen in de buurt,
zoals de wikala (een ander woord voor karavanserai) van sultan Qaytbay en de wikala van sultan al-Ghuri
Tegen het einde van de 15de eeuw was het district rond Khan el-Khalili ook het belangrijkste centrum van buitenlandse handel geworden, waaronder de verkoop van slaven en edelstenen.
In het begin van de 16de eeuw veranderde sultan al-Ghuri, de laatste krachtige Mammelukken-sultan uit Egypte (1501-1516), de lay-out van het hele district door een grote campagne van sloop en nieuwbouw.
Naast het bouwen van zijn eigen religieuze en funeraire complex en de grote wikala,
vernietigde hij de originele Khan gebouwd door al-Khalili en herbouwde het in 1511 als een commercieel complex met monumentale poorten en straten in een regelmatig rasterplan
Dit soort complex leek op wat in andere steden vaak werd aangeduid als een qaysariyya,
een centrale bazaar waar de kostbaarste goederen werden verkocht, en werd beschermd door gesloten poorten ’s nachts.
Het is mogelijk dat dit gebeurde in navolging van vergelijkbare commerciële complexen in grote Ottomaanse steden,
in een tijd dat het Ottomaanse rijk de grootste rivaal van de Egyptische staat Mammeluk was en toen,
Turkse kooplieden waarschijnlijk steeds prominenter in Caïro werden.
Onder al-Ghuri’s constructies bevond zich de Wikala al-Qutn wat betekend van katoen.
Delen van deze structuur zijn nog steeds zichtbaar, waaronder een sierlijke poort en de bovenste verdiepingen,
waarvan de gevel is bekleed met ijzeren ramen waar verschillende koopmanskamers waren.
Twee andere monumentale poorten, de Baab al-Badistan en de Baab al-Ghuri, dateren ook uit deze tijd en staan vandaag nog steeds.
Vanaf het bewind van al-Ghuri werd het district geassocieerd met Turkse kooplieden en tijdens de Ottomaanse periode was de Turkse gemeenschap van Caïro hier gecentreerd.
De Khan el-Khalili wordt tegenwoordig voornamelijk bewoond door de lokale bevolking in plaats van buitenlandse kooplieden en winkeliers,
maar is nu helemaal gericht op toeristen.
Winkels verkopen meestal souvenirs, antiek en sieraden,
maar veel traditionele workshops blijven actief in de omgeving en de souq,
van de aangrenzende goudsmid is bijvoorbeeld nog steeds belangrijk voor de lokale bevolking.
Naast winkels en restaurants zijn er verschillende koffiehuizen en straatvoedsel verkopers verspreid over de markt.
De coffeeshops zijn over het algemeen klein en vrij traditioneel, serveren Arabische koffie en bieden meestal shisha.
Een van de oudste en bekendste koffiehuizen is Fishawi’s, opgericht in 1773.
